معنی شال کس - جستجوی لغت در جدول جو

شال کس

(کَ)

همان شارل پنجم پسر فیلیپ اول معروف به فیلیپ زیبا و ژان دیوانه است. وی بسال 1500 میلادی در شهرگان تولد و بسال 1558 م. وفات یافت. در سال 1516 میلادی پادشاه اسپانیا و در سال 1519م. امپراطور آلمان شد. وسعت قلمرو سلطنت او که شامل اسپانیا مستعمرات آن، فلاندر، اتریش و آلمان میشد موجب گشت که وی همواره با پادشاهان فرانسه در حال خصومت بسر برد. جاه طلب و مدعی سلطنت مطلقۀ عالمگیر و بهمین سبب با فرانسوای اول پادشاه فرانسه متجاوز از سی سال در حال جنگ بود. وقایع و حوادث مهم این جنگها بقرار زیر است: در سالهای 1522 میلادی و 1525م. در نبردهای ایتالیا فرانسویان را مغلوب ساخت و پادشاه فرانسه را به اسارت درآورده پیمان مادرید را در سال 1526 میلادی بر وی تحمیل کرد، پس از یک سلسله جنگهای دیگر در سال 1527م. رم را به تصرف درآورد، در سال 1529م. پیمان صلح کامبره میان طرفین بسته شد، مذاکرات مربوط به این پیمان را لویئز دوساووا از جانب فرانسوای اول و مارگریت دوتریش از جانب برادرزاده اش شارل کن انجام دادند و از اینرو قرارداد مزبور به ’صلح بانوان’ شهرت یافت، سپس کوشش بی حاصلی برای تصرف ایالت پرووانس نشان داد، درسال 1538م. پیمان متارکۀ نیس انعقاد یافت و سرانجام در سال 1544م. شکست سرپزول در ایتالیا اتفاق افتاد. پس از وفات فرانسوای اول در سال 1555 میلادی شارل کن شهر مس رامحاصره کرد و در سال 1556 میلادی پیمان متارکۀ ووسل را امضا نمود. از جانب دیگر، این امپراطور در سال 1532 میلادی با ترکان عثمانی بجنگ پرداخت و در سال 1535 میلادی به تونس و در سال 1541 میلادی به الجزیره لشکر کشید و در آنجا با ناکامی روبرو شد. وی بموجب موافقت نامه اوگسبورگ در سال 1555م. آزادی مذهب را برای پیروان لوتردر آلمان برسمیت شناخت. در پایان عمر به خطای خود پی برد و در سال 1555م. از سلطنت استعفا کرد و در سال 1556م. در صومعۀ یوست در اسپانیا عزلت گزید و همانجا چشم از جهان فروبست

لغت نامه دهخدا

شال کره

به لغت دیلمی دلدل است. (فهرست مخزن الادویه). شال کشی

لغت نامه دهخدا

شال چس

(چُ)

مخفف شغال چس. نام قسمی از تنگرس باشد که آن را در آمل بدین نام خوانند و آن نوعی از درخت بادام کوهی است که بنام ارژن نیز خوانده شود. (از جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 261 و درختان جنگلی ایران ثابتی ص 174 و 192)

لغت نامه دهخدا

شغال چس

(شَ چُ)

درختچه ای است در درۀ کتول و جنگلهای مازندران. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بالعکس

(پَ گِ رِ تَ)

مرکّب از: ب + ال + عکس، برعکس. برخلاف. (ناظم الاطباء)، و رجوع به عکس شود

لغت نامه دهخدا

باب کس

(بِ کِس س)

محلۀ بزرگیست به سمرقند و به فارس دروازۀ کس خوانند. ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل بن جعفر بن داودزاهد بابکسّی سمرقندی که در رمضان سال 257 هجری قمری درگذشته از آنجاست. (معجم البلدان) (مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا

چال کش

(کُ)

دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار که در 12 هزارگزی باختر شهسوار و 3 هزارگزی جنوب راه قدیم شهسوار به رامسر واقع شده. دامنه ای است معتدل و مرطوب و مالاریایی که 555 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه لنگرود و محصولش برنج و مرکبات و چای میباشد. شغل اهالی زراعت است و این محل دارای دبستان و کارخانه برنج کوبی و چند باب دکان میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

شاخ کج

(کَ)

شاخداری که شاخش کج باشد:
این قوچ شاخ کج که زند شاخ، از آن من
غوغای جنگ قوچ و تماشا، از آن تو.
وحشی

لغت نامه دهخدا

شال به

(بَ / بِه)

مخفف شغال به. نوعی از به است که آن را در رامیان و کتول شغال به نیز گویند. (از جنگل شناسی ج 1 ص 242). توچ. سنگه. به جنگلی. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شالیکو

نام محلی در کنار راه رشت و انزلی میان رشت و سرداب چاه، واقع در 344 هزارگزی تهران، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا